Za osobę współpracującą zgodnie z ustawą uważane są: małżonek, dzieci (zarówno własne, jak i przysposobione i dzieci drugiego małżonka), rodzice (również macocha, ojczym) oraz osoby przysposabiające pozostające we wspólnym gospodarstwie domowym i współpracujące przy wykonywaniu działalności. Nie jest uznawany za osobę współpracującą członek rodziny, z którym została zawarta umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego.

Ważna kwestią przy zatrudnianiu członków rodziny są składki ubezpieczeniowe ZUS. Nawet jeżeli przedsiębiorca korzysta z „ulgi na start” lub preferencyjnego ZUS, za członka rodziny zatrudnionego na umowę o pracę lub nieodpłatnie, składki odprowadza w pełnej wysokości, w całości je finansując. W przypadku umowy zlecenia ich wysokość jest zależna od wysokości wypłacanego wynagrodzenia.

Od stycznia 2019 roku do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wynagrodzenie małżonka i małoletnich dzieci współpracujących z przedsiębiorcą.

Jeżeli prowadzimy działalność w formie spółki, nie mającej osobowości prawnej, również małżonka i dzieci wspólników.

W kosztach możemy ująć wynagrodzenie z tytułu:

• umowy o pracę, umowy zlecenia, umowy o dzieło, 
• pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy
• działalności wykonywanej osobiście: artystycznej, oświatowej, literackiej, naukowej, trenerskiej
• praktyk absolwenckich
• umów o zarządzanie i umów menadżerskich

Warunkiem zaliczenia wynagrodzenia do kosztów jest jego wypłacenie.